Bir türlü bitmeyen gitmekle kalmak arasında ki olan seçimlerim ne de yormuş beni …
Çocukluğumu özledim sanırım Toz pembe hayat, özgürce düşünen ruhum, uçsuz bucaksız semalarda gezen saflığın simgesi çocukluğum …
Büyüdükce daha da zorlaşıyor sanki herşey.Hayat işte …
Kimilerine gülen yüzünü sunarken kimilerine de ağlayan yüzünü …